เพื่อนรักหักเหลี่ยมpt

ข้อมูลเบื้องต้น

      ณ โรงเรียนโรงเรียนวัดอีโต้ นนทบุรี ที่สภาพแวดล้อมร่มรื่นร่มเย็นสบายมีนักเรียน ทั้งหมด1250คนโรงเรียนอยู่ใจกลางเมืองนนทบุรี เป็นโรงเรียนรัฐบาลอันดับหนึ่งของ จังหวัดซึ่งแต่ละปีมีคนหลายพันคนแย่งกันเข้าโรงเรียนนี้แต่ถึงจะเป็นโรงเรียนอันดับหนึ่ง ของจังหวัดแต่โรงเรียนนี้ก็ขึ้นชื่อว่ามี นักเลงเยอะเป็นอันดับต้นๆของจังหวัดเหมือนกัน
             การเปิดเทอมวันแรก กาย กล้า เกม ก็ได้เข้าม.4มาซึ่งทั้งสามคนเป็นเพื่อนกันตังแต่ ประถมแล้วเลยสนิทกันแถมได้อยู่ห้องเดียวกันอีกด้วยทั้งสามคนได้ตื่นเต้นกันมากที่ได้ย้าย มาโรงเรียนใหม่ นักเรียนทั้งสามคนได้คุย
             เพื่อนเราสามคนได้เข้าโรงเรียนใหม่แถมได้อยู่ ห้องเดียวกันอีกช่างเป็นอะไรที่ดี.. จริงๆ (กายพูดกับเพื่อนด้วยความตื่นเต้น)
“จริงเพื่อนไม่น่าเชื่อจริงๆเลยแต่ก็ดีแล้วนะ” (กล้าพูดด้วยน้ําเสียงที่ประหลาดใจ)
“ก็ดีจริงๆนี่แหละ งั้นเรามาใช้เวลาทั้งสามปี ที่เหลืออยู่ด้วยกันนะ” (เกมพูดด้วย น้ําเสียงตื่นเต้น)
             แล้วทั้งสามคนก็ ได้สาบานว่าจะเป็นเพื่อนกันตลอดไปจะไม่มีอะไรมาแยกจากกัน ได้ หนึ่งเทอมแรกผ่านไปอย่างดี ทั้งสามคนยังเป็นเพื่อนรักกันเหมือนเดิม จนเปิดเทอมที่2 มากล้าได้เห็นแก๊งของรุ่นพี่ม.6 ที่ชื่อว่าพี่โกมกล้ารู้สึกว่าเท่มากๆเลยไปคุยกับเพื่อ
           นี่เพื่อนเห็นแก๊งนั้นไหมเท่สุดๆไปเลยBad Boyมาเลยผมหล่ะอยากอยู่ แก๊งนั้นมากเลย” (กล้าพูดด้วยน้ําเสียงตื่นเต้น)
“เออ ก็ เท่แหละ” (กายกับเกมพูดด้วยน้ําเสียงเฉยเมย)
“นายอยากไปเป็นนักเลงหรอเพื่อน” (กายพูดด้วยความเป็นห่วง) “แล้วนักเลงมันเท่ไหมหล่ะ 555” (กล้าพูดด้วยความคึกคะนอง) “แล้วแต่นายแล้วกัน แต่ผมว่าอย่าไปยุ่งดีกว่านะ
         แต่กล้าไม่ฟังคําที่กายเตือนเลยกล้าเริ่มห่างจากเพื่อนทั้งสามแล้วเข้าหารุ่นพี่ โกมมากขึ้นเริ่มเข้าไปยุ่งกับสารเสพติดเริ่มทําตัวไม่ดีเพราะแค่อยากเข้าแก๊งของรุ่นพี่เริ่ม โดดเรียนไปกับรุ่นพี่แต่ ก็ยังไม่ได้เข้าแก๊งซักที
“พักนี้กล้าเริ่มทําตัวไม่ดีเพื่อที่จะอยากเข้าแก๊งนักเลงอ่ะนะ” (เกมพูดด้วยความ เป็นห่วง)
“กล้าเปลี่ยนไปมากเลยเริ่มไม่ค่อยคุยกับเราแล้วกล้าเริ่มโดดเรียนแล้วด้วย” (กาย พูดด้วยความเป็นห่วง)
“ถ้าปล่อยไปแบบนี้ไม่ดีแนๆ่เราคงต้องไปเตือนสติเพื่อนเราหน่อยแล้ว” “ผมเห็นด้วยนะ งั้นไปกันเถอะ” (เกมพูดด้วยความเป็นห่วง)
กายกับเกมได้ ไปหากล้าที่เดินตามหลังแก๊งพี่โกมอยู่กายกับเกมเลยเรียกกล้าไปคุย แล้วบอกกับกล้าว่า
“กล้านายเลิกยุ่งกับพวกพี่ๆเขาเถอะมันไม่ ดีต่อตัวกล้าเลยนะ” (กายพูดด้วยความ เป็นห่วง)
“ใช่ๆกลับมาอยู่กับพวกเราดี กว่าเพื่อน”
“อยู่กับพวกนายหรอมันไม่เห็นเท่เลยแถมเดี๋ยวจะมี คนนินทาผมอีก” (กล้าพูด ด้วยความเย้อหยิ่ง)
“คืออยู่ กับพวกผมมันไม่เท่งี้หรอคือพวกผมไม่ ยุ่งกับสิ่งเสพติดไงมันเลยไม่ เท่หรอแล้วกายเป็นนักเลงมันเท่ตรงไหนกล้า” (เกมพูดด้วยความประชดประชัน)
“เท่ทุกตรงอ่ะ ทําไมหรอ”
“เสี่ยว ไม่เห็นเท่เลยแล้วไอพี่โกมมันเท่ตรงไหนกระจอกอ่ะไม่มีใครเขา” (เกมพูด
ด้วยความประชดประชัน)
“อะไรไอพวกเด็กน้อยเข้าไม่ถึงหรอ555 แล้วถอนคําพูดซะนะเด็กน้อย มองว่าเท่หรอกกล้าที่เขามองอ่ะคือคนเสี่ยวตื่นซักที”
“พอแล้วหยุดทะเลาะกันได้แล้วทําไปมันก็ไมไ่ด้มีอะไรดีขึ้นมาหรอก” “นั่นสินะขอโทษนะกล้าเราแค่อยากให้พวกเรากลับมาเหมือนเดิม”
          แต่กล้าไม่ได้ฟังสิ่งที่กายพูดเลยแถมกล้ายังคิดว่าถ้ากล้าไปบอกสิ่งที่เกมว่าพี่โกมเขา อาจจะให้กล้าเข้าแก๊งก็ได้กล้าเลยไปหาพี่โอม
“พี่โกมมีเด็กม.4มาว่าพี่ด้วย” (กล้ามาฟ้องเรื่องที่เกมกับกายไปว่าโกม) “ใช่หรอแล้วมันว่าพี่ว่าอะไร” (โกมถามต่อด้วยความหงุดหงิด) “มันบอกว่าพี่ไม่ได้เท่เสี่ยวครับพี่”
“ใช่หรอแล้วมันเป็นใครกล้ามาด่าพี่” (โกมพดู ด้วยความหงุดหงิด)
“มันชื่อว่า เกม ครับพี่ พี่จะเอายังไงดีครับ” พ่ี“ต้องไปคุยหน่อยแล้วน้องกล้าไปพามันมาคุยกับพี่เลย ต้องเคลียร์หน่อย” (โก
มพูดต่อด้วยความร้อนใจ) “ได้ครับพี่”
กล้าเลยไปเรียกเกมกับกายไปหาพี่เขาตามที่ พี่เขาให้กล้าไปพาตัวมา
“ไหนไอพวกไหนที่ด่าผม” (เขาตะโกน)
“ไอพวกนี้เลยครับพ”ี่ (กล้าได้ชี้ไปทางเกมกับกาย) “อะไรครับเนี่ยนี่มันเรื่องอะไรกัน” (เกมและกายพูดด้วยความสงสัย) “เรื่องอะไรหรอก็เรื่องที่คุณด่าผมไง” (โกมพูดด้วยน้ําเสียวที่หงุดหงิด) “แล้วผมไปด่าพวกพี่ตอนไหน” (เกมพูดด้วยความมึนงง) “ใช่ๆผมยังไม่ได้ว่าพวกพี่เลย” (กายก็มึนงงเหมือนเกม) “ก็เด็กคนนี้บอกผมมาอ่ะแล้วจะทําไม” (เขาชี้ไปทางกล้า)
“ก็พวกนายยังไปด่าพี่เขาอยู่เลยตอนอยู่กับผมอ่ะ” (กล้าพูดเชิงอธิบาย)
“เดี๋ยวนี้นายเปลี่ยนไปมากนะขนาดผมเตือนสตินายนายยังไปบอกเขาผม ผมผิดหวังในตัวนายมากกล้า”
“กล้าไม่น่าไปบอกพี่เขาเลยนะเราคุยกันเองแท้ๆเพื่อนกันนะ” (กายพูดด้วยความ ผิดหวัง)
“มันคงไม่อยากเป็นเพื่อนกับเราแล้วแหละ” (เกมพูดด้วยน้ําเสียงประชดประชัน) “พอแล้วอันนั้นเรื่องของพวกนาย แล้วจะเอายังไงคุณมาด่าผมแบบนี้”
            “อยากโดนผมกระทืบหรอ”
“เดี๋ยวก่อนสิครับพี่ ผมไม่ได้อยากมีเรื่องกับพวกพี่เลยนะครับ” (เกมพูดด้วย
น้ําเสียงหวั่นเกรง) “ใช่ ครับพี่ ”
“ไม่อยากมีเรื่องแล้วมาด่าผมทําไมผมก็ไม่ยอมเหมือนกันนะ” (โกมพูดด้วยความ สงสัยในคําตอบของเกม)
จากนั้นพี่โกมก็จะไปกระทบืกายกับเกมแต่ทั้งสองคนหนีออกมาก่อนได้แต่ก็ยังโดน พี่โกม มาตามล่าจนต้องหนี หลบๆซ่อนๆหลายวันกันเลยจนเกมทนไม่ไหวกับสิ่งที่กล้าทํา เกมเลยลากกล้าไปเคลียร์
“มีอะไรไอพวกเสี่ยว”(กลา้พูดด้วยความเย่อหยิ่ง)
“กล้าไปบอกพี่เขาแบบนั้นทําไมผมคุยกับคุณนะคุณไปบอกเขาทําไม” (เกมพูด ด้วยความสงสัย)
“แล้วทําไมอ่ะก็คุณด่านิ ยอมรับหน่อยดิ” (กล้าพูดด้วยโมโห)
“ผมด่าก็จริงแต่ ทําไมคุณต้องไปบอกเขาด้วยผมแค่ จะเตือนสติคุณ แล้ว กล้าจะบอกทําไม” (เกมพูดด้วยความผิดหวัง)
“ผมบอกแล้วจะทําไม” (กล้าขึ้นเสียงใส่เกม) “แล้วจะบอกเพื่ออะไร” (เกมพูดขึ้นเสียง)
“ก็ จะบอกอ่ะจะทําไม จะทําไม จะทําไม” (กล้าเริ่มกวนมากๆใส่เกม) “ทําไมงั้นหรอ”(เกมทํานํา้เสียงโกรธ)
แล้วเกมก็ได้เข้าไปต่อยกล้ากล้าก็สวนทั้งสองคนก็ต่อยกันจนกายเข้ามาห้ามทั้งสอง เพราะกายไม่อยากเห็นเพื่อนทะเลาะกันแตไ่ม่ทันแล้วถึงคราวแต่หักแล้ว
หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยแม้แต่หน้าก็ยังไม่มอง เกมก็ไปขอโทษรุ่น พี่โกมแบบจริงใจแล้วรุ่นพี่โกมก็ไม่ได้เอาเรื่องอะไรแถมเข้าใจเลยไล่กล้าไม่ให้มายุ่งกับเขา
          อีก ดังนั้นตอนนี้กล้าเลยไม่มีเพื่อนคบเพราะทุกคนในโรงเรียนรู้เรื่องนี้จึงไม่อยากรู้จักกับ กลา้อีกเลย
ดังนั้นจากเพื่อนที่รักกันมากๆพอถึงคราวแตกหักกับทําเหมือนคนไม่รู้จักกัน โดย จากเพื่อนรักทั้งสามเหลืออยู่ แค่สองคน